Being a mum means we’re always juggling trying to balance work and home life often without even realising the damage it can cause, both to our children and to ourselves.
We put ourselves under constant pressure to give our children a better life, a good education, and to meet all their needs, all while trying to be the “perfect” mum.
But in doing so, we sometimes forget their emotional needs. We work extra shifts to afford the best, enrol them in endless activities and tuition classes so they can excel but rarely pause to simply sit with them, look them in the eyes and ask, “How are you feeling?”
As Asian parents, we carry generations of high expectations. We often push our children to succeed in every field, yet we unintentionally ignore their mental and emotional wellbeing. In earlier times, joint families provided that emotional support grandparents, uncles, aunts always there, always involved. But today, many of us raise children in nuclear setups, trying to fill every role ourselves and it's overwhelming.
Over time, I learned something powerful: Kids don’t need a perfect mum. They need a happy one. They need a mum who is present, kind to herself, and emotionally available.
We all understand that kids need a happy mum, but often, in the middle of daily chaos, we forget to ask ourselves how to truly feel happy. Sure, we know the basics: eat nutritious food, exercise, take a walk, maybe read a book. But the real struggle isn’t knowing what to do; it’s about finding the time and energy to actually do it. That’s where we need to start not by adding more tasks, but by gently noticing what’s draining us. For me, the key was starting small. I’ve learned that overwhelming myself with long to-do lists only adds more stress.
So, I stopped chasing perfection. I gave myself permission to rest, to breathe, to laugh even when the house is messy or dinner isn't Insta-worthy. Because a calm, joyful, and emotionally present mum is far more valuable to a child than a tired, overworked one who’s always trying to do it all.
I made a simple promise: just 10 minutes a day. Ten minutes to pause, put everything else aside, and be fully present with my family. It’s not a grand plan, but it’s a gentle first step towards nurturing happiness from within. Spending just 10 minutes a day with my children has transformed our relationship. These moments whether it's sharing a laugh, playing a game, or simply talking, have deepened our bond and built trust. My kids now see me not just as a mother, but as a friend they can confide in without fear of judgment.
They know that when they share their thoughts and feelings, I will listen with understanding, not frustration. This connection has created a safe space where they feel valued and heard, fostering open communication and emotional security. Cherishing these daily moments has allowed us to create joyful memories and has strengthened the foundation of our family. It's a reminder that quality time, no matter how brief, can have a lasting impact on our children's well-being and our relationship with them.
Let’s learn to let go. To say no to guilt. To take breathers and start spending quality time with your kids. To laugh when things go wrong. To rest without apologising and be happy. Because a happy mum raises happy kids.
Perfection can wait.
But childhood won’t.
ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਮਾਂ ਦੀ ਨਹੀ ।
"ਸੰਪੂਰਨ" ਮਾਂ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਅਸੀਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਅਕਸਰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿ ਇਸ ਦਾ ਅਸਰ ਸਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਿਹਤਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੰਗੀ ਤਾਲੀਮ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਜਰੂਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ਪਰ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਅਸੀਂ ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਵਾਧੂ ਸ਼ਿਫਟਾਂ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਖਰੀਦਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਐਕਟੀਵਿਟੀਜ਼ ਅਤੇ ਟਿਊਸ਼ਨ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਖਿਲ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਅੱਛਾ ਕਰ ਸਕਣ ਪਰ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਦੇ। ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੈਠ ਕੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛੀਏ । ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?ਏਸ਼ੀਆਈ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਉੱਚੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਰੱਖਦੇ ਆਏ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਣ ਲਈ ਦਬਾਅ ਪਾਉਂਦੇ ਹਾਂ । ਅਸੀਂ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਪਹਿਲੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਾਂਝੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਚਾਚੇ ਭੂਆ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸਾਂਝਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਹਰ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਖੁਦ ਨਿਭਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕੰਮ ਸਾਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਥੱਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ।
ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਿੱਖੀ । ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਪੂਰਨ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੌਜੂਦ ਹੋਵੇ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਆਲੂ ਹੋਵੇ, ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸਮਝਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ ਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਪਰ ਅਕਸਰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਹਫੜਾ-ਦਫੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਇਹ ਪੁੱਛਣਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ । ਕਿ ਸੱਚਮੁੱਚ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਾ ਕਿਵੇਂ ਹੈ। ਯਕੀਨਨ ਅਸੀਂ ਮੂਲ ਗੱਲਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਭੋਜਨ ਖਾਣਾ ਕਸਰਤ ਕਰਨਾ ਸੈਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਕਿਤਾਬ ਪੜ੍ਹਨਾ। ਪਰ ਅਸਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਕਿਵੇਂ, ਕਦੋਂ ਅਤੇ ਊਰਜਾ ਲੱਭਣ ਬਾਰੇ ਹੈ। ਇਥੇ ਸਾਨੂੰ ਹੋਰ ਕੰਮ ਜੋੜ ਕੇ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਹ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਥਕਾ ਕੀ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਲੰਬੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਸੂਚੀਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਹੋਰ ਤਣਾਅ ਵਧਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਤਬਦੀਲੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ।ਮੈਂ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਸਾਹ ਲੈਣ ਹੱਸਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਭਾਵੇਂ ਘਰ ਵੀ ਥੋੜ੍ਹਾ ਖਿਲਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਖਾਣਾ ਅਜੇ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ, ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਮਾਂ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਲਈ ਇੱਕ ਥੱਕੀ ਹੋਈ ਮਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ।ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ । ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ 10 ਮਿੰਟ ਰੁਕਣ ਲਈ । ਦਸ ਮਿੰਟ ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁਝ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੌਜੂਦ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ। ਇਹ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਯੋਜਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਅੰਦਰੋਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਵੱਲ ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਦਿਨ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ 10 ਮਿੰਟ ਬਿਤਾਉਣ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਲਾਂ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਹਾਸਾ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇ ਕੋਈ ਖੇਡ ਖੇਡਣਾ ਹੋਵੇ, ਜਾਂ ਸਿਰਫ਼ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਹੋਣ, ਸਾਡੇ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਡੂੰਘਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਮਾਂ ਵਜੋਂ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਵਜੋਂ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਤੇ ਉਹ ਨਿਰਣੇ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸਮਝ ਨਾਲ ਸੁਣਾਂਗੀ। ਇਸ ਸਬੰਧ ਨੇ ਇੱਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣਾਈ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰੇਗੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦੇਵੇਗੀ। ਇਹਨਾਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪਲਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ ਮਿਲੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਨੀਂਹ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਗੁਣਵੱਤਾ ਵਾਲਾ ਸਮਾਂ ਭਾਵੇਂ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਛੋਟਾ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਸਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੇ ਸਥਾਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਓ ਸਿੱਖੀਏ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲਣਾ ਹੈ। ਨਾਂਹ ਕਹਿਣਾ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ। ਜਦੋਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਗਲਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਹੱਸਣਾ। ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ ਮਾਂ ਖੁਸ਼ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਉਡੀਕ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪਰ ਬਚਪਨ ਨਹੀਂ ਉਡੀਕੇਗਾ।
Add comment
Comments
Beautiful message sister and a very needed one at this time ❤️
So get it! Often worry there's a line between being a mum and being a friend; you can be both!